I FEEL HAPPY - 24 KASIM

BEN ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM
Ben öğretmen olmak istiyorum

Ben şâirimin mısralarında dil,
Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül

Âşığımın sazında tel
Öpülesi bir el olmak istiyorum:
Ben öğretmen olmak istiyorum

Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,
Korkunun mayalandığı yerde yürek olmak istiyorum
Ben öğretmen olmak istiyorum

Ben öğretmen olmasam diyorum!
O zaman şu körpe fidan
Nasıl öğrenecek, çiçek açıp meyve vermeyi?
Şu gelinlik kızım,
Şu bıyıkları yeni terleyen delikanlım
Kimden öğrenecek insan gibi sevilmeyi, sevmeyi;
Vatan için, millet için, bayrak için
Göz kırpmadan ölmeyi?
Sen öğretmen olmalısın kardeşim;
Sen namussun, vicdansın, adaletsin

Sen müsbet ilimsin kardeşim
Sen irfansın, inançsın geleceğimi aydınlatan

Sen buram buram tüten vatan-sevgisi
Sen burcu burcu kokan Türklük duygususun
Biz öğretmen olmalıyız kardeşim:
Biz görmeyenlere göz,
Duymayanlara kulak,
Yürüyemeyenlere ayak atmalıyız

Biz şairlerimizin mısralarında dil

Genç kızlarımızın gergeflerinde nakış nakış gül

Âşıklarımızın sazlarında tel

Öpülesi bir el olmalıyız

BİZ ÖĞRETMEN OLMALIYIZ

Mustafa Nejat SEFERCİOĞLU
(Millî Eğitim Dergisi)

BEN ÖĞRETMENİM
Şanlı bayrağımı görünce
Okulumun gönderinde,
Daha bir başka çarpar yüreğim

Her sabah açtığım kapının
Bilgiye, sevgiye, doğruluğa açıldığını
Çok iyi bilirim

Gelecek yetiştiririm, geleceğim için
Çünkü;
Ben öğretmenim
Yeni nesil benim eserim!
Murat ŞENGÖNÜL
İçören

ARKADAŞLAR MERHABA
Sizden sonra da dolup boşalacak bu sınıflar
Duvarlara, sıralara sindi şimdiden
Umudunuz, sevinciniz, düşleriniz
Mezun olup gidiyorsunuz ya
Hep kulaklarımda çınlayacak sesiniz

Ben asık yüzlü hocanız Arif Ay
Çantası kitap, yüreği şiir dolu
Kucaklarcasına hepinizi: MERHABA!
Bu hafta kaç kitap okudunuz diyerek
Yine her sabah mahcup bakışlarınızdan öpeceğim

Hayat ebedî hayata eklenince tamamlanır
Bu yüzden dersler de bitmeyecek
Son şiirler gibi yarım kalacak
Uzun bir nehirdir anılarımız
Hep aramızda akacak

Sizler gibi bir gün
Ben de mezun olacağım
Özledikçe her birinizi
Yorgun gözlerimle
Yıllığınıza bakacağım
Arif AY
Başkent Ün

Öğretim Görevlisi /ANKARA
ATATÜRK VE ÖĞRETMENİM
Sevgili öğretmenim
Heyecanla beklerdik seni her sabah
"GÜNAYDIN" derdin, seslerin en güzeliyle,
"BUGÜNKÜ KONUMUZ" diye, başlardın söze
Kara tahta Önünde akbilgilerle
Çırpınırdın, birşeyler öğretmek için bize

"BAYRAK" derdin öğretmenim
Heyecandan dalgalanırdı sesin BAYRAK gibi
"ATATÜRK" deyince coşardın sen
Yatağına sığmayan IRMAK gibi

"ATATÜRK" deyince öğretmenim
Nefes almaz seni dinlerdik
Anlatırdın hayatını devrimlerini
Cepheden-cepheye koşardın sen
Daha bir büyürdün gözümüzde
Sanki ATATÜRK'Ü yaşardın sen

Ellerinden öperim öğretmenim

En güzel duygularla en güzel bilgilerle
Yetiştirdin bizi
Şimdi içimizde inanç başımızda BAYRAK
Bu Yurt sevincimiz tasamız bizim
ATATÜRK ilkeleri en büyük yasamız bizim
ATATÜRK yolundan dönmeyiz biz
MEŞ'ALEMİZ ATATÜRK sönmeyiz biz

Özkan GÖNLÜM

BEN ÖĞRETMENİM
Ben öğretmenim,
Sevdalısı bu yurdun

Dolaşırım sınırlarında yurdumun
En yüksek burçlarına çıkar,
Bayrak olurum

Ben öğretmenim,
Bir rüzgâr olur eserim,
Erzurum yaylasından

Bütün yaylalarımda dolaşırım

Özgürlük olurum

Ben öğretmenim,
Yalnızlık türküleri söylerim, mezralarda

Kemeraltı çarşısındaki insan seline karışır,
Karışır yüreğim

Umut olurum

Ben öğretmenim,
Göçmen kuşlar gibi dolaşırım yurdumda,
Geceyle biter yolculuğum

Aydınlık olur her yan

Işık olurum

Ben öğretmenim,
Baharların sevdalısı

Çocuklarımın gözlerinden akıp içeri,
Can veririm

Hayat olurum

Ben öğretmenim,
Gökyüzü hepimiz için mavi

Bulut olur dolaşırım göklerde

Sonra indiğim yerde,
Rahmet olurum

Gönderen : Adem AKYOL
BENİ EĞİTİN
Eğitin beni, çocukluğumdan başlayarak
Alfabemi öğretin bana

Çökmüş, yıkılmış umutlar içinde
Gülmeyi, filizlenmeyi öğretin,
Eğitin beni

Tutun kolumdan gezdirin toprağımın üstünde,
Vatanımın dört bir yanını sevmeyi öğretin
Eğitin beni

Çıkarın beni semalara uçmayı öğretin,
Atın beni deryalara yüzmeyi öğretin,
Eğitin beni

Güneşi gösterin bana yağmurlu günde,
Kardeşliği öğretin,
Suç aramayın geçmişte, dünde,
Geleceği öğretin,
Eğitin beni

Tutun elimdeki silâhı savaşmayı öğretin,
Millet için milletçe yaşamayı,
Korunmayı öğretin,
Eğitin beni

İnsanlık içinde başımı dik tutmayı,
Milletimle gurur duymayı,
Yönetmeyi öğretin,
Eğitin beni

Üzmeyin kısa bir ömür için
Elime verilen meş'aleyi ufuklara
BENİ DE GÖTÜR AYDINLIĞINA
Öğretmenim İsrafil TURAN'a

İçimde ufkuma çizdiğin dağlar,
Adına gül gibi uzanıyorum

Her çığlık kahrın önünde ağlar,
Seni yüreğimle selâmlıyorum

Nasıl gizler yüreğini bir çocuk,
Islak yorganının karanlığına?
Sığmaz düşlerime bu koca boşluk,
Al beni de götür aydınlığına

Ziller çalsın, yine sen dağları çiz,
Sevginin rengine boya suları

Kucaklasın hasretimi bu deniz,
Büyüsün ellerinde güneşin yolcuları

Bütün yıldızları sersem geceye,
Bütün çocuklara seni anlatsam,
Adın sığmaz kurduğum her tümceye,
Kıyametler kopar seni unutsam

Nuri PEKÖZ
Çavuşlu İlköğretim Okulu Türkçe Öğretmeni
Görele/GİRESUN
DİMDİK AYAKTASIN ÖĞRETMENİM
Tebeşirle boyanan ellerini öpsem,
Sevgi bağından gülleri derip yollarına sersem,
Sen yücelerin yücesi, mesleklerin en ulvicesi,
Senin için çok şey yapsamda, bir şey yaptım diyemem

Sana kurşun sıksalar da kanın mürekkep olur,
Seni namerde muhtaç etselerde azmin yaşam kaynağın olur

Yorgun olsan,şakaklarına ak saçlar düşsede,
Sen yine mutlu ve umutlusun öğretmenim,
Senin umudun parıl parıl parıldayan gözler,
Senin umudun gülücükleri eksik olmayan yüzler

Sana kurşun sıksalar da kanın mürekkep olur,
Seni namerde muhtaç etselerde azmin yaşam kaynağın olur

Sen mimarların dahi mimarı sevgili öğretmenim,
Bir harfin için kırk yıl mı ? Kaç yıldır bilmem kölenim,
Senede bir gün değil, her gün senin için ölenim,
Eller bilmesede kıymetini ben bilenim

Sana kurşun sıksalar da kanın mürekkep olur,
Seni namerde muhtaç etselerde azmin yaşam kaynağın olur

Cemil AYDIN
Bolu Anadolu Öğretmen Lisesi
Müdür Baş Yardımcısı

DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Bütün çiçekleri getirin buraya

Öğrencilerimi getirin buraya, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiçeklere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya

Son bir ders vereceğim onlara

Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin

Ve sonra öleceğim

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları

Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin, görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın,
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum

Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerimden,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim,
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, ağrı eteğinden,
Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum,
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan gizli ve sessiz,
O bakımsız ama kokusu eşşiz çiçek,
Kimse bilmeyecek seni, seni kimse bilmeyecek
Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarümar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Okulun duvarı çöktü, altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
LÇile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir

Şimdi sustum, örtün beni, yatırın buraya

Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya

Ceyhun Atıf KANSU

ELLERİNDEN ÖPERİM ÖĞRETMENİM
-I-
Ellerinden öperim öğretmenim
Binlerce öğrencinden biriyim ben
Anne oldun baba oldun bana
Okudum yazdım çok şey öğrendim
Borcumu ödeyemem sana

Ellerinden öperim öğretmenim
Tebeşir tutan, kalem tutan ellerinden
Ellerin öyle güzel ellerin, öyle sıcak
Ya gözlerin öğretmenim ışıl-ışıl
Sevgi dağıtırdın kucak-kucak

Ellerinden öperim öğretmenim
Benim için en büyük gurursun sen
Bir söz duysam iyiye güzele dair
Kalbimde vurursun sen

-II-
Ellerinden öperim öğretmenim
"Daha dün annemizin kollarında yaşarken
Çiçekli bahçemizin yollarında koşarken

"
Sen BAYRAK önünde topladın dizi-dizi
ATATÜRK yolunda yetiştirdin bizi

Ellerinden öperim öğretmenim
Boşa gitmedi emeğin
Kimimiz doktor olduk savaştık hastalıkla
Asker oldu kimimiz canı Vatana feda
Kimimiz mühendis oldu yol yaptı baraj yaptı
İşçi olduk memur olduk emek verdik topluma
Öğretmen oldu kimimiz karanlığı aydınlattı

Ellerinden Öperim Öğretmenim
Huzurlu ol düşünme bizi
ATATÜRK yolunda dimdik ayaktayız
Sesimiz daha gür yolumuz daha aydınlık
Özgür esen rüzgarda dalgalanan al Bayraktayız

Sevgili öğretmenim
Senin için yazdım bu şiiri
Binlerce öğrencinden biri benim
Mübarek ellerinden öperim

Özkan GÖNLÜM

GECELERİN IŞIKLARI
Siz olmayan güller yetiştiren,
Tomurcuklara gülümseyen sevimli yüzler;
Tüm içtenliğimizle geldik size,
Işık saçın, renk verin,
Solgun yüzlerimize

Öğretin tarihi, ecdadı, zaferleri
Üç kıtada at oynayan bahadırları

Uzaya, ay ve yıldızlara ulaşmak için,
Bilgi merdivenleri hazırlayın,
Çiçeklerle süslenen basamaklardan,
Ulaşalım gökyüzüne

Yine geldik yeni ümitlerle;
Güvenle, öğrenme arzusuyla

Biliyoruz, yükselirsek vatan da yükselir,
Göklere erer başımız

Biliyoruz; tarihin, Atatürk'ün yolu sizden geçer

Bahçenize geldik, solmayan gülleriz biz

Gülümseyin yeşerelim,
Konuşun tomurcuklar açalım,
Rengarenk olsun bozkırlar, Kıraç topraklar

Sizler gecelerin ışıkları,
Dikenli yolların yılmayan yolcuları

Köy, şehir demeden koştunuz,
Serin pınarlarla, yayla rüzgarlarıyla geldiniz

Doldunuz, heyecan dolu yüreklerimize
Yol gösterdiniz ışık saçtınız
Aydınlandı gönüllerimiz,
Aydınlandı yolumuz

Gücümüz bilginizle artmakta,
Duygularımız şefkatinizle

Yeşermekte kıraç toprağımız,
Alınlarımızda yükselecek gururla,
Ayyıldızlı bayrağımız

Süleyman ÖZBEK
KÖY ÖĞRETMENİ
Ben bir köy öğretmeniyim,
Anlımda ışık,
Gözlerimde nur

Alıp götürmeyin beni şehirleri
Götürmeyin ne olur

Bir köy öğretmeniyim,
Katıksız duygular içinde yaşarım

Çıplak ayaklar basar yüreğime,
Onları tutar, okşarım

Bir köy öğretmeniyim,
Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,
Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,
Dağlardan daha çok yücedir başım

Ben bir köy öğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,
Ve gönüllerde büyür vatan

Göktürk Mehmet UYTUN

ÖĞRENCİLERİME
Ne servet isteriz, ne mevki, ne şan
Bize kuvvet verir, ağaran her tan
Tesellimiz olur, taze bir fidan

Dugular yürekte nakış, nakıştır

Sizin varlığınız bize alkıştır

Bazen gaz lambası, bazen loş ışık,
Gözümüz ezelden buna alışık
Bozkırlar üstünde açan sarmaşık

Duygu pınarıyla ruha akıştır,
Sizin varlığınız bize alkıştır

Hep aynı sedalar kulağımızda,
Bilgi demetleri kucağımızda

Al al gelincikler sancağımızda,

Bu nurlu yollardan göğe çıkıştır,
Sizin varlığınız bize alkıştır

Yılları bıraktık, çok gerilerde,
Gençlik rüzgarları kalmadı sende
İlim yağmuruyla pek çok siperde,

Emelimiz şimşek, şimşek çakıştır,
Sizin varlığınız bize alkıştır

Siz solmayan güller, yeşeren dallar,
Ay yıldız üstüne işlenen allar

Seneler geçse de ayrılmaz yollar,

Tükenmez hazine, sıcak bakıştır,
Sizin varlığınız bize alkıştır

Süleyman ÖZBEK
ÖĞRETMEN
A'dan başlar aydınlık,
Bir taş koyar bütün yapılarda temele öğretmen

Soluğudur düşüncenin buğdaydan yalaza dek
Yeryüzünde ne varsa ondan gelmedir,
Yeryüzü ile el ele öğretmen

Göz gözdür o, uzakları görürüz
Ağızdır o, türkü söyleriz haykırırız günlerden

Ulaşırız erdem üstüne, gelecekler üstüne biz hep
Çizer büyük değirmisini
Uç olur da gergele öğretmen

Hey hey, burası bir dağ köyü, kurda kuşa
Bırakılmış göğün kıyısına bırakılmış
83 toprak ev, 83 acı duman,
Çoluğuyla, çocuğuyla 415 karanlık
Kurtulacağız, el ayak kurtulacağız,
Bir okul yapıla, bir gele öğretmen

Bir ışık, bir ışık daha,
Gecelerin içindeki ejderlerle dövüşür
Nice istemeseler de, nice önleseler de,
Uyandırır toplumunu
İyiye, doğruya, güzele öğretmen

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM
Ben, öğretmen olmak istiyorum,
Ben, şairimin mısralarında dil
Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül,
Aşığımın sazında tel
Öpülesi bir el olmak istiyorum

Ben, öğretmen olmak istiyorum

Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,
Korkunun mayalandığı yerde yürek,
Güçsüzlüğün güçlendiği yerde bilek olmak istiyorum

Ben öğretmen olmak istiyorum

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak,
Şu yetim çocuğa yanan bir ocak,
Çorak topraklara yağan yağmur,
Azgın sulara, bend,
Mehmed'imin elinde çağlar açan kılıç,
Ben ana, ben baba, ben Fatih, ben İbni Sina,
Ben Mimar Sinan olmak istiyorum

Ben öğretmen olmasam diyorum,
Kim ekecek tohumları toprağa

Ben ressamımın elinde fırça, tualinde renk
Bestekarımın en içli şarkısında nağme,
Hattatımın, nakkaşımın elinde kalem;
Ben Hoca Ali Rıza,
Ben Itri, Leyla Hanım,
Ben öğretmen olmak istiyorum

Ben zehirli mantarların,
Deve dikenlerinin,
Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil,
Ben,
Kırlarda elvan elvan çiçeklerin açtığı,
Dağlarında hür kuşların uçtuğu,
Pınarlarından susayanın içtiği,
Yollarından yiğitlerin geçtiği
Çiftçisinin başak, başak kardeşliği biçtiği
Bir vatan olmak istiyorum;
Ben, öğretmen olmak istiyorum

Ben Hakk'a yönelen alınlarda nur,
Vatan topraklarını çevreleyen sur,
Mehmetçiğin göğsünde "iman"
Gençliğimin damarlarında "asil kan"
Bu zulme eğilmeyen baş,
Ben vatan için ağlayan gözlerde yaş,
Barışta güvercin, savaşta kartal olmak istiyorum;
Ben, öğretmen olmak istiyorum

Nejat SEFERCİOĞLU

ÖĞRETMENİN ÖYKÜSÜ
Ben, köy öğretmeniyim,
Dağ başında bulutların altında

Toprak kokar ellerim,
Pantolonumda çamur lekesi var

Pis değil ki, vatan toprağı kokar,
Kars'tan Edirne'ye kadar

Geceleri mum yakarım odamda,
Yarın dokuz Ekim,
Köyde bayram var

On beş kız, yirmi erkek kaydettim

Tüm anadolu'ya selamları var

Henüz kara tahtam yok,
İlk harfleri tanelerle yazdırttım

Aydınlık A'dan başlayacak
O

Köksal MEMİŞ
ÖĞRETMENİM
Ben bir gülüm, sen bahçıvan
Çok açarsam eser senin
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de solarsam
Günah senin, günah senin
Öğretmenim

Ben tohumum, çiftçi sensin
Çok sularsan, ürün senin
Bol olursam, verim senin
Ama bir de çürütürsen
Hata senin, hata senin
Öğretmenim

Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlanta isem, emek senin
Parlıyorsam, yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin
Öğretmenim

Ben boş defter, kalem sensin
Doğru yazsan, yarın senin
Güzel yazsan, ikbal senin
Ama bir de karalarsan,
Vicdan senin, vicdan senin
Öğretmenim

Ben öğrenci, sen öğretmen
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin,
Ama bir de kaybedersem,
Yok diyecek başka sözüm,
Yorum senin, yorum senin
Öğretmenim

Gönderen : Ahmet Anıl AKTAŞ
TED Ankara Koleji Öğrencisi

ÖĞRETMENİM
Köyde, kentte, bucakta
Uygarlık yolunda
İyilik, güzellik için
YARIŞTASIN

Adın dillerde, sevgin gönüllerde
Elinde hiç sönmeyen bir mum
Zifirî karanlıklarla
SAVAŞTASIN

Vatan denen yuvada
Atatürk'ün yolunda
Birlik, beraberlik için
BAŞTASIN

Tohumlar ekersin insanlık bahçesine;
Fidan olur, ağaç olur,
Meyve verir
KIVANÇTASIN

Anadolu'nun uzak yerlerinde,
Güçlükler içinde,
Çok şeyler beklemeden
UĞRAŞTASIN
F

Ceren DAYANGAÇ

ÖĞRETMENİM
Bir uzun geçmişte hatırlıyorum seni
Korkulu çocuk yüreğimde acılar vardı
Dost muyduk düşman mıydık bilemiyordum

İlk resmî ayrılışımdı anamdan, gülemiyordum

Galiba bir yayla dönüşü bir ılıkça gün
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
İlk göz göze gelişimizde sessizce ağlayıverdim
Zira bana da herkese baktığınca bakıyordun
Kayıtsız bakışlarınla yüreğimi yakıyordun

Bir solgun alev sıcaklığı ile içimi yakmıştın
Galiba benim dünyamda ilk kravatı da sen takmıştın

Tebeşiri senin elinde görmüştüm öğretmenim
Kara tahta önünde duruyor, kendini yoruyordun
Bir seyirlik adamdın gözümde

Öğrenmeyi değil oynamayı bilirdim

Hilmi EREN
Emekli Okutman / ANKARA
ÖĞRETMENİM
Öğretmenimin sözleri
Bu sabah güzel mi güzel
Göz bebeklerindeki yankılar
Buram buram dostça
Tüm insanlara
El ediyor
Merhaba

Öğretmenimin gözleri
Alev alev, pırıl pırıl
Türkiye okunuyor öğretmenimin
gözlerinden Ilgıt ılgıt akça
Konuşuyor
Öğretmenim
Dağlarca

Öğretmenimin elleri
Öpülesi, öpülecek ellerdir
Özgürlük türküsünü söylüyor
Burcu burcu pakça
Kara tahtanın
Başında
İNSANCA

Abdülkadir GÜLER
Emekli İlçe Millî Eğitim Md

/ AYDIN
ÖĞRETMENİM
Ben,
Seni ilk defa
Okul duvarının dışından
Okula gitmezken tanıdım

Kirli suratım, karışmış saçlarım
Çapaklanmış gözlerimle
Hep sana bakardım

Anasızlığımın özlemini
Senin çocuklarla ilgilenmenle
Kapardım

Okula başladığımda,
Cızlavat lâstik ayakkabılarımın içinde
Donarcasına ıslanmış ayaklarımı,
Sıcacık bakışlarınla kurutur
Bana bir kerecik dokunman için
Her türlü yaramazlığı yapardım

Ben,
Sevdalarımın en büyüğünü
Sana bakarak yaşadım

Sevgili öğretmenim

Ragıp SARI
Atatürk İlköğretim Okulu Öğretmeni
BALIKESİR
ÖĞRETMENİM
Güler yüzlü öğretmenim,
Bir tanesin, canım benim

Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler

Kalemimi tutamazken
Kitabımı açamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum

Çalışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu güzel yurdu sevmeyi
Sen öğrettin öğretmenim

Bizde pek çok emeğin var,
İçimizde çok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver öpelim elinizi
Süleyman KARAGÖZ

ÖĞRETMENİME
Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalçın dağlar ötesinden gel

Işık saç, erdem ver, sisli dünyama,
Yine altın çağlar ötesinden gel

Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar açan yeşil dallardan,
Bahçedeki taze, solmaz güllerden,
Baharlarla bağlar ötesinden gel

Fecri müjdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Göklerden al tuğlar ötesinden gel

Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar ötesinden gel

Süleyman ÖZBEK
ÖĞRETMENİMİ SEVİYORUM
Öğretmenimi seviyorum; çünkü:
Okuyor,
Düşünüyor,
Düşündüğünü konuşabiliyor

Yazıyor,
Yaşamının içinde insanlar var; düşünceler, sevgiler, aşklar, Şiirler var; kendisi var

Yalnızca bakmıyor, görüyor;
Gördüğünü anlıyor;
Anlatıkları ile bir çok Özge'ye yol gösteriyor, öğretiyor

Ve en önemlisi herşeyi bildiğini sanan insanın, aslında, Hiçbir şey bilmediğinin farkında

Bu nedenle her geçen günün ona yeni şeyler
Öğreteceğinin bilincinde

Emek veriyor

Bir öğrenciye okuduğu şiirle umut veriyor

Öğretmek için, yaratmak için çaba harcıyor

Ve sevgi, saygı duyuyor öğrenciye

Kendine inanıyor ve saygı duyuyor

Bir savaşı var ve bu savaşta en büyük silahı güven,
Sevgi ve umut

Yalnız kendi rolünü oynuyor

En önemlisi beni kendisi yapmaya çalışmıyor

Öğretmenimi seviyorum; çünkü, ona, saygı duyuyorum

Öğretmenim:
Kendinize çok, ama çok iyi bakın çünkü,
Birçok Özge'nin size ihtiyacı var

Sizi seviyorum

Özge GÜNGÖR
Ankara Anadolu Lisesi

ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum

Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda
Uçsuz bucaksız hayallerim

Sizlerde yaşayacak onlar şimdi

Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar

Yavrularım

Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım

Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!

Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber

Sevgisiz

Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz

Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?

Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam

Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı

İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz

Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde

Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM

Fatma AYDEMİR
Asarcık Emirmusa Karaköseoğlu
İlköğretim Okulu Öğretmeni / SAMSUN
RESİM
Haydi çocuklar resim yapalım
yeni bir dünya kuralım
Önce bembeyaz bir kâğıt
fırçalar, kalemler alalım
Sonra rengârenk boyalar

Sakın ha!
İçinde kara olmasın

İlkin güneşi konduralım
sarıdan, turuncuya
Gökle denizi birleştirelim
maviden, lâciverde
Dağlar ormanlarla kucaklaşsın
yeşilin her tonuyla

Sakın ha!
İçinde kara olmasın

Mustafa Kemal DEMİRIŞIK
Safranbolu Endüstri Meslek Lisesi
Müdür Başyardımcısı / KARABÜK

SANATKAR
Al, işte boyalarım
Bir resim yap bana,
Kâğıdı kocaman olsun

Bir manzara çiz Anadolu'dan
Şöyle güzel bir manzara
Seyrine doyum olmasın

Dünyamı karartan
Kara bulutları çizme sakın!
Önce, güneşi yap
En üst köşeye;
Aydınlatıcı olsun,
Sıcaklık versin gönüllere

Ön plânda
Bir çoban görünsün;
Yaslamış sırtını
Ulu bir çınar ağacına

Kavalını da ver eline
Yanık yanık çalsın
Bizim türkülerden

Çıngıraklı
Kınalı koyunları,
Kuzuları da yap tabi

Gönüllerde sevgiyi yeşerten
Çimenleri de boya

Sümbülleri, nergisleri de çiz
Körpe çocuklar misali

Bir dere aksın yan taraftan
Beyaz köpüklü,
Suları serinletici olsun
Yeşertsin tohumları

Sonra;
Uzaklarda görünen
Bir köy olsun,
Bizim köyümüz

Evleri görünsün; kerpiçten

Okulunu da çiz;
Bacası ak tüten

Ve,
Bir yol çiz
Arkadaki dağların ta yücesine
Aydınlık olsun

Eline sağlık öğretmenim,
Ne kadar da güzel oldu!

Olmasaydı bu çizgiler,
Boş kâğıt neye yarardı!

Ya ben;
Ya bendeki çizgilerin öğretmenim;
Bilginin,
Gerçeğin,
Sevginin
Solmayacak çizgileri

Ya onlar olmasaydı,
Ben; manzarasız
Boş resim kâğıdı gibi
Bir hiç olurdum

Devam et öğretmenim:
Tükenmesin hiç kalemin,
Tükenmesin nefesin

Gönlümün ta derinliklerinde
Yücelerden yücesin

Bir kâğıda,
Bir kendime bakıyorum

Başkalarını bilmem ama,
Dünyanın en büyük sanatkârı
İnan sensin

Hüseyin KULAKSIZ

SENİNLE HER MEVSİM BAHAR ÖĞRETMENİM

Bir gün dersem ki, ben öğretmenim
Kalemimin mürekkebi alın terindir

Vedalaşıp gidersem öğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en güzel yerindir

Bir gün adımı soranda çocuklarım
Kendimden önce senin adını söylerim
Solmadan açabiliyorsa köpre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez öğretmenim var derim

Güllerin güzelliğini göstermeden önce
Gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım
Her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gönlünce

Bir gün dersem ki ben öğretmenim
Sen güneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gülümseyişini görürüm
Işıksız açmazmış çiçek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar öğretmenim

Yılmaz İMANLIK
Salıpazarı Muslubey İlköğretim Okulu Öğretmeni SAMSUN
SEVGİLİ ÖĞRETMENİM
Sevgisinin sonu yok,
Kalbinin şefkati çok,
Gönlü büyük, gözü tok,
Sevgili öğretmenim

Bilgisi ışık saçar,
Sözleri gönül açar,
Ruhum sevinçen uçar,
Sevgili öğretmenim

Bekliyoruz yolunu,
Sardık sağla solunu,
Uzat bize kolunu
Sevgili öğretmenim

Toplandık dizi, dizi,
Sev, okşa hepimizi,
Sensin okutan bizi,
Sevgili öğretmenim

Doğru yol gösterirsin,
Okutur, eğitirsin,
Bize bilgi verirsin,
Sevgili öğretmenim

Seni candan severiz,
Saygı duyar överiz,
Ellerinden öperiz,
Sevgili öğretmenim!

Ali Osman ATAK

SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME
Öğretmenim, babam, ana kucağım
Okulum, ilim, şehrim, bucağım
Sınıfımsa, evim, barkım, ocağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Yeteri kadar çalışacağım,
Rakibimle yan yana yarışacağım,
Elbette aralarına karışacağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Yükselmeli insan dalında
Göstermeli becerisini cihanda
Çalışkanlık belli olur simada
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM
Zeynep Kamil İlköğretim Okulu Öğrencisi / İSTANBUL

VE DÜŞÜNÜR ÖĞRETMEN
Eylülde sararan yapraklarla beraber,
Öğretmenler vurulur, boş tarlaların ıssızlığında

Ve düşünür öğretmen, ölümle yaşam arasında

Kim, neden sıkmıştır, kahpe kurşunları, kahpece?
Yarar kurşunların sesi karanlığı bir gece

Akan her damla kan, yaklaştırır ölümü

Gurbetin kanlı tozu tutuşturur gönlünü

Eğitim ordusunda olunca şanlı nefer,
Başlamıştır gurbete gitmek için bir sefer

Ölümün beklediğini bilemezdi bu yerde

Çare diye gelmişti, cehalet denen derde

Böyle mi olmalıydı öğretmenin kaderi?
Alırlardı sılada elbet kara haberi

Yaşlı ana sarılır cansız duran bedene

Lânetler yağdırılır, ona ateş edene

İntikam yeminleri edilir hep bir dilden

"Rahat uyu öğretmen!Çıkmazsın gönüllerden

"
Derler de unuturlar, adın kalır

Murat ARICI
Erdemli Çıraklık Eğitim Mrk

Yrd

ZİLLER ÇALACAK
Zil çalacak

Sizler derslere gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım evlerden, kırlardan, denizlerden;
Ta içimden birisi gidecek uça ese

Ama ben, ben artık gidemeyeceğim

Zil çalacak

Siz geminize, treninize gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım iskelelerden, istasyonlardan bütün;
Ta içimden birisi koşacak ardınızdan

Ama ben, ben artık gelemeyeceğim

Sonra bir gün bir zil çalacak yine
Hiç kimseler kimsecikler duymayacak,
Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz

Ta içimden birisi kalacak oralarda
Ben gideceğim

Zeki Ömer DEFNE

BEN BİR ÖĞRETMENİM
Ben bir öğretmenim: Şu cennet vatana sevdalanarak çıktım yola

Edirne'den Kars'a, İzmir'den Van'aHudutlar dar geldi bu kutsal sevdama

Cehalete savaşım var, kafa tuttumCehalete, kötülüğe, tembelliğe ve geriliğe

Bütün yurdumda sevda kokuyor

İşte, yeni nesil geriliğe meydan okuyor

Doktor değilim, hâkim, avukat değilim

Patron, fabrikatör, bakan, başbakan değilim

Ben, ben bir öğretmenim

Doktoru da, hâkimi de, bakanı da, başbakanı da ben yetiştirdim

Ben Toros dağlarında yol veren oldum bazı zamanErzurum'un soğuğunda titredim

Ilgaz dağlarında horon tepip oynadım

Beşinci mevsim olup dört ana renge boyandım

Bazı zaman yollarım Ege'ye düştü

Aydın, Burdur,Denizli,İzmirUnutmadım,Yunan'ı denize dökmek ne güçtü

Manisa'da efeleri gördüm, zeybek tutup oynadım

Her 10 Kasım gelince taa yüreğimden yandım

Erzincan'da Ninem Hatun, Antep'te Şahin'i andım

Ardahan'a varıp taa sınıra dayandım

Uzun geceler sonunda, bir keleş sesiyle uyandım

Sevgi çocuklarından bayrak çizdim gökyüzüneAta'mın izinden giden, ben bir öğretmenim

Muş ovasında orak sallayan yurdumun garip insanıGüneşte kavrulmuş başaklar diyarı genci-çocuğu-kadını-ihtiyarı, Elini ver bana mutlu olsun yüreğin uygarlığa susamış, ben bir öğretmenim

Ben bir öğretmenim

Bozok yaylasında çiçek açtım bazı zamanlar, Trakya'da güneş oldum karanlık geceler üstüne

Urfa'da baraj olup aktım

Harran Ovası çatlayıp kurumasın diye

Necip ŞAFAK
Çerikli Atatürk İ

Öğretmeni / Kırıkkale

ÇOCUKLAR, GÜL KOKULU
Ayrıcalığı var

Canlılar dünyasının harikasıdır gül kokulu bu çocuklar

Bir coşku selidir

Dayanma, direnme, yaşama azmidir

Acı yakışmaz onlara

Onların "Ah" demesi, bizim yüreğimizden parça koparır

Onların gözleri sulanınca, bizim dünyamız kararır

Akrebi, yelkovanı durur içimizdeki saatlerin

Bu çocuklar, sevincimizdir

Bizim aklımız, beynimiz gücümüz yetmez, bilinen tüm koşullarda zaman kavramıyla bunlara doymaya

Bunlar öznesidir geçmişin, geleceğin

Gelin! El ele verelim

Boyut oluşturalım

Kusursuz, tertemiz, yaşanılası bir ortam hazırlayalım gül kokulu çocuklara

Bizler, el birliğiyle yüklenirsek bu iş bir şeylere benzer

Korku ve endişe iz bırakmaksızın çıkar gider yaşantımızdan

Dinleyin dostlar!Ne önemi var? Doğumu çok zor olsa da, dokusu kusursuzdur güzelliklerin

Sahiplenelim

Ve, bir oyuncak verircesine, ellerine tutuşturalım gül kokulu çocukların

Efter ÖKDEMİR
Orduzu Kümeevleri O

Öğretmeni / MALATYA
ÖĞRETMEN
Bize emek veren, bilgilenmemiz için çabalayan öğretmenlerimiz saygıdeğer insanlardır

Bir anne gibi yaklaşan güzel öğretmenlerimizi çok seviyorum

Onların bizim üzerimizde çok emekleri var

Büyük bir özenle, bizi geleceğe hazırlayan, aklın ve uygarlığın ışığı altında bizi büyüten kutsal insanlar öğretmenlerimizdir

Yorulmayı bilmeyen, yorulsalar da bizi düşünenlerdir

Okumayı sevdiren, yüce önder Atatürk'ün izinde yürüten öğretmenlerimize saygılı davranmalıyız

Onları üzmek yerine mutlu etmeliyiz

Şöyle ki, bizi yetiştirip, mezun ettikten sonra yurdumuza faydalı birer insan olduğumuzda onlar mutlu olurlar

Yıllar geçtikten sonra rahat bir yaşamımız olursa onlara borçluyuzdur

Öğretmenler cahillikle savaşan insanlardır, fedakâr insanlardır

Başöğretmen Atatürk'ün söylediği gibi; "Toplumun düşmanı cahillik, cahilliğin düşmanı öğretmenlerdir

"Benim tatlı öğretmenim dedi ki: "Senin arkadaşın yalnızca kitabın olsun

Kalemin olsun

Onları sakın bırakma

" Bu sözü hiç unutmam

Artık kitabım, kalemim, bana su, hava oldu

Sevgili öğretmenlerim, saygıdeğer insanlarımız

Sizi çok seviyor, saygılarımı sunuyorum

Sıcacık gülüşünüzü, tatlı dilinizi, gururunuzu ve eğitim çabanızı çok seviyorum

Hilâl YİYİT
Türkiye Sağlık İşçileri Sendikası İ

- Ankara

ÖĞRENCİLERİME MERHABA
Öğrencilerime Merhaba,
Merhaba geleceğe, güzelliğe, umuda

Sevgileri yarınlara bıraktınız ,
Çekingen, tutuk, saygılı

Bu mektubu kaleme almadan önce, sizlere neler yazmalıyım ya da yazabilirim diye çok düşündüm; ama önceden plânlamakla olmuyor

Bakalım duygu ve düşüncelerim nerelere götürecek beni ve sizi

Buraya-Karadiken'e-öğretmenliğimin beşinci yılında geldim

Televizyondakileri ve resimleri saymazsanız hayatımda ilk kez bir köy görüyordum

Tarsus'tan buraya gelinceye kadar yol kenarına, tozlu tepelerin ardına kurulan, her birinde ayrı ayrı yaşamların, umutların olduğu köyleri, insanların yaşamlarını sürdürebilmek için bir çocuğa bakar gibi özenle baktıkları bağları, toprakları; kısaca, yaşadığım yerden en fazla yarım saat uzaklıktaki; ama yıllar sonra keşfettiğim güzellikleri, dikkat, merak, şaşkınlık karışımı bir duygu ile biraz da garipseyerek izledim

Karadiken'e yaklaştıkça heyecanlanıyordum

Karadiken'e yaklaşmak size yaklaşmak demekti

Okulun ilk günü

Öğrencilerimi çok merak ediyordum

Acaba onlarla -Çankırı'daki gibi- kaynaşabilecek, onların sevinçlerini, mutluluklarını, dertlerini paylaşabilecek, onların Pelin Öğretmeni değil, Pelin ablaları olabilecek miydim?

Ve siz, sizlerle karşılaşmaktan garip bir his duyuyorum

Öğretmenliğimin ilk yılı, ilk dersi gibi

İlk öğrencilerimmişsiniz gibi

Neden böyle hissediyorum acaba?
Kendimi size tanıtıyorum

Konuşmaya başlıyorum

Hiç tepki vermiyorsunuz

Sizin tepkisizliğiniz beni sarsıyor

Neyse, bu ilk karşılaşma, olağandır deyip, kendimi teselli ediyorum

Zaman ilerliyor

Teneffüslerde, öğle aralarında sizlerle birlikte olmak istiyorum

Sadece ders anlatmak, cümlenin öznesini, yüklemini buldurup tür belirlemek bana yetmiyor

Sizlerle bütünleşmek, sizin aranıza girmek, arkadaşınız olmak istiyorum; ama hayır, olmuyor, o gönül bağını bir türlü kuramıyorum

Kalbinize, gözlerinize kilit vurmuşsunuz, açmama izin vermiyorsunuz bu kilidi

Aramızda demirden bir perde var ve ben o perdeyi eritmek istiyorum

Neyle mi?Sevgimle, sevginizle

Fırsat buldukça sizlerle konuşuyorum

Neden böyle uzak olduğunuzu soruyorum

Bana alışamadığınızın farkındayım diyorum

İçimi döküyorum size

Evet, diyor Sultan

"Evet öğretmenim

Şimdiye kadar, dersimize bayan öğretmen hiç girmemişti, başlarda sizden biraz çekindik, bağırdığınız zamanlar korktuk; ama şimdi yanıldığımızı anladık

"
Cevabı beni şaşırtıyor

Benden korkmak

Öğrencilerimi korkutmak, en son düşüneceğim, hatta hiç düşünemeyeceğim bir davranış

Evet, haklısınız bağırıyorum ve sizden ÖZÜR DİLİYORUM, binlerce kez ÖZÜR DİLİYORUM

Aylar geçiyor

Birbirimize alışıyoruz, ufak tefek itiraflar, açılmalar başlıyor

Sizler konuştukça kendimi de eleştiriyorum

Bazılarınız beni kırmak için ağır konuşuyorsunuz

Sözleriniz beni yaralıyor

O zaman sizi Çankırı'daki öğrencilerimle kıyaslıyor ve size sitem ediyorum kendimce; ama bunu belli etmiyorum, sadece dinliyorum

Sizlerle konuştukça size yaklaştığımı, sizin beni tanımaya çalışarak kabullendiğinizi görüyorum

Şimdi

Şimdi, her şey çok güzel

Sizlerle dost olduk, sizler değiştiniz

Kimbilir belki ben de değiştim

Çok mutluyum, sizi kazanmanın mutluluğu bu

Artık, Figen, arkamdan konuşmuyor;
Artık, Arzu, kabuğundan çıktı;
Artık, Nail -az da olsa-sohbetlere katılıyor;
Artık, Münire, ağlamıyor;
Artık, Sultan,Gülsüm boş gözlerle bakmıyor;
Artık,

Siz

Benim hepsi birbirinden güzel
Kardelenlerim,
Hayallerim, gerçeklerim,
Kardeşlerim,
ÖĞRENCİLERİM,
İnanın
SİZİ SEVİYORUM
Pelin SÖKMENOĞLU
Karadiken Köyü İlköğretim Okulu
Türkçe Öğretmeni
Tarsus-İÇEL

ÖĞRETMENİN ARDINDAN
Mart, ilkbaharın ilk ayı

Karadeniz'de ilkbahar nasıl yaşanırsa işte öyle

Puslu bir hava ve yağmur bulutları süzülüyor denizden kentin üzerine doğru

Neslihan, etrafı kır çiçekleri ile bezenmiş bir çerçevenin içindeki gülümseyen yüze bakıyor

Acı bir trafik kazasında kaybettiği öğretmeni Saadet YAZAR'ın resminin üzerine akıtıyor damlalarca gözyaşını

Bir yandan da her tatil dönüşünde kara yollarında yitip giden değerlerimizi geçiriyor aklından

İş zamanı, tarla bahçe zamanı ama veliler yine de koşup gelmişler okula

Baş sağlığı diliyorlar: "Çok iyi bir insandı, çok iyi bir öğretmendi

" diyorlar

Bir okulun bahçesinde öğrencilerin, velilerin ve öğretmenlerin hep birlikte ağlaştıkları ana şahit oldunuz mu?Saadet Öğretmenin ölümü ile yaşıyoruz bunu ancak

"Böyle durumlarda ne söylenir bilmiyorum

" diyorum, çaresizlik içinde

"O, örnek bir insandı

" diye devam etmek istiyorum söze

Fakat boğazımda düğümleniyor sözcükler

Onunla uzun yıllar birlikte görev yapmış bir öğretmenimize bırakmak istiyorum sözü

Nafile

Gözyaşlarını tutamıyor Ünal Öğretmen

Özür diliyor ve konuşamadan ayrılıyor kürsüden

Hacer Öğretmen de başladığı gibi bitiriyor okuduğu şiiri, ağlayarak

Zamansız gelen her ölüm gibi yüreklerimizde tarifsiz acılara neden oluyor, Saadet Öğretmenimizin ölümü

Resmini ve ölümünden hemen önce aldığı Takdir Belgesini okul koridorundaki panoya asıyoruz

Mesleğinden emekli olamadan ayrıldı aramızdan

Ama yirmi üç yıl emek verdi öğrencilerine

Çocuk sevgisi, insan sevgisi ve meslek aşkıyla dolu koskoca yirmi üç yıl

Ve son bir sözü daha var hepimize: "Yarım kalmışsa eğer dersim, zil çaldığında olamamışsam tahtanın başında öldüm sanmayın

Toprağa düşmüş yediveren tohumuyum ben artık

Yetiştirdiğim öğrencilerimle açacağımÜlkemin yarınlarında

"
K

Serdar ATEŞ
Düvecik İlköğretim Okulu Müdürü / SAMSUN
ÖĞRETMENİM BEN

Öğretmenim ben

Hem önemsiyorum, hem de gurur duyuyorum kendimle

Kar çiçekleri var önümde

Onları deriyor, onları topluyor, onları yoğuruyor, onları kokluyorum

Huzur veriyor bana; gülün kokusu, çiçeğin demeti

Saadetler doluyor dünyama

Her gün bir başka ayrıcalık katıyor içime bu çiçekler

Öğretmenim ben

Onur duyuyorum kendimle

Çünkü her gün sevda çiçekleri var önümde

Topluyorum onları

Sevgi dünyalarını dinliyorum

Kederlerim dağılıyor, gördükçe sevda çiçeklerimi

Çünkü sevgimi, sevdamı; hissiyatımı bana sunuyor sevda çiçeklerim

Öğretmenim ben

Sevgiler olsun bana

Çünkü sevgicanlarım var benim

Onları bir gün bile görmemek hüzün veriyor bana

Saadetim, sevgim, sevdam hepsi onlar

Hayalimde kalanlar

Sevgicanlarım benim

Öğretmenim ben

Bir başka heyecan kaplıyor içimi

Çünkü çocuklarımı görüyorum karşımda

Onların süslediği bir dünya, bulutlara çıkarıyor beni

Meslekler, makamlar, rütbeler, sanatlar

Bunların hepsini de görüyorum karşımda

Hepsi de eğiliyorlar önümde

Hepsi de saygılarını sunuyorlar, hürmetler ediyorlar bana

Memiş OKUYUCU
Mehmet Emin Yurdakul İ

Öğretmeni
SEVGİLİ ÖĞRETMENİM
Hayatımın en kritik yıllarında, sizden yol ve yön öğrenmek üzere karşısındayım

Ben, bir beyaz kâğıt gibiyim

Sizin bana yazdıklarınız, bana bir ömür boyu yol gösterecek

Beni yetiştirirseniz, elimden tutup yol gösterirseniz, aileme, ülkeme ve tüm insanlığa faydalı bir insan olabilirim

Ailem bana ne kadar yardımcı oldu, beni hangi noktaya getirdi, bilemem

Fakat onlardan gördüğüm terbiyenin, görgünün ötesinde sizin aydın, bilgili, ileri görüşlü eğitiminize, düşünce ve ufkunuza ihtiyacım var

Belki sizin de sıkıntılarınız var

Belki maaşınız yetmiyor, belki çocuğunuz hasta, belki de bizim için bilginizi artıracak çalışmalara ayıracak geliriniz ve zamanınız yok

Fakat siz fedakârlık gösterirseniz, ben bunlardan en az etkilenir, sizin tatlı tebessümünüz ve başımı okşamanızla belki de ben eksiksiz yetişirim

Ama ben yatırımların en kârlı sektörüyüm

Bire bin veren bereketli bir toprağım

Çok da vefalıyım

Benim başımı okşayıp, canı gönülden elimden tutanı unutmam

Yükseldiğim yerde üzerimdeki imzanızı herkes okur

Ya bunun tersi:Sokaklara düşmek, sahipsiz kalmak, ya da sarayların, villaların içinde sokakta gibi sahipsiz olmak

!

Ne olur, elimden tutun, ailemin ve sizin ortak eseriniz olayım

Ülkeme, insanlığa sizin öğrettiğiniz şekilde hizmet edeyim

Ne olur elimden tutun

Büşra SEDEFOĞLU
Üsküdar Z

Kamil İlköğretim O

Öğrencisi / İSTANBUL
ÖĞRETMENE MEKTUP

Belirlenmiş güzel hedeflere ulaşmak için kullandığımız en güzel şeydir çocuk

Bir amaçtır, bir idealdir

Her şeyden önce geleceğimizdir

Bizim yaşayamadıklarımızı yaşayacak, öğretemediklerimizi öğretecek, koruyamadıklarımızı koruyacak, güzel yarınların mimarı olacaktır

Ne gariptir ki, yıllardır bu güzel sözler hep söylenmiştir

Güzel yarınları, çağdaş, uygar, istenilen hedeflere oturtulmuş Türkiye'yi elde etmeyi hep bir sonraki nesile bırakmışız

Gösterilen gayretlerle bir çizginin üstüne çıkamamışız

Demişiz ki, "Çocuklarımız yapacak bu işi!"

Sınıflara her girişimizde çocukluğumuzdan beri içimize işleyen Ata'mızın ışıl ışıl, umutla bakan gözlerini sindirmişiz yüreklerimize

Derslerimize, kitaplarımıza umutla sarılırken geleceğin doktorları, hâkimleri olarak görmüşüz kendimizi

Belki de, yanlış anlaşılmış bazı şeyler

Sınıfa her girişinde, kıpkırmızı yanakları, ışıl ışıl parlayan siyah gözleriyle, geç kalışından dolayı yüzündeki mahcubiyetiyle özür dileyen Rakibe'nin okula gelmek için katettiği yol aklıma geldikçe, ne kadar erken bir yaşta hayat mücadelesine atıldığını buruk bir sevgiyle gözlerdim

Ressam olmak istiyordu Rakibe

Hem de tüm bedeniyle, ruhuyla

Soruyor, soruşturuyor

"Kocaman okulları bitirmek lâzım"

Birden yüzünü garip bir hüzün kaplıyor

Elindeki harikulâde resimlerine bakıyorum: "Bu çocuk geleceğin ressamı" diyorum içimden

-Öğretmenim, babam beni okutmayacak, diyor bir gün

Paramız yokmuş

Sonradan duyuyorum, görüyorum

İçine bastırdığı hayalleri ve umutlarıyla Rakibe, çoban olmuş

Biliyorum ki Rakibe, çocuklarını, yetenekleri elverdiği oranda okutacak

Biliyorum ki bu yüzden rahat ve huzurlu

Çocuklarımızı yetenekleri ve idealleri doğrultusunda yetiştirirsek eğer, o güzel yarınlar çok yakınımızda demek

Güzel yarınlara ulaşmak içinse, o tazecik beyinleri bir bilgisayar gibi değil de, işlenmesi gereken, şekil alması gereken değerli bir toprak parçası gibi görmeliyiz

Belki, bir çoğu Rakibe örneğindeki gibi, kişiliği doğrultusundaki mesleklere kavuşamayacak ama, çocuklarına bu konuda yardımcı olacaklardır

Çocuğun kişilik yapısını göz önünde bulunduran bir öğretmen, çocuk-ebeveyn arkadaşlığının ürkütücü çekingenliğini de ortadan kaldırmış demektir

Gittikçe robotlaşan ilişkilerimizde, sevgi denilen iksire o kadar gereksinimimiz var ki bunu, o pırıl pırıl gözlerde yakalamak gerçekten çok kolay

Sermayesi anlayış ve ilgi, faturası da gerçek sevgi olan bu üçgeni çizdiğimiz an, öğretmenler, hatta anneler ve babalar için gerekli olan gerçek bir eğitim zemini hazırlanmış demektir

Ülkemizde on binlerce Rakibe var

Gelin el ele verelim

Umutlarını, hayallerini gerçekleştirmelerine yardımcı olalım

İstemedikleri, mutsuz olacakları dünyalara adım atmalarına izin vermeyelim

Yeteneklerini keşfedelim

Büyüklerinin gerçekleştiremedikleri idealleri için onları kullanmalarına izin vermeyelim

Ata'mızın bize gösterdiği eğitim kavramı sadece okullarda değil, evlerde de sosyal, kültürel olanaklar bakımından gözlemlenmelidir

İşte o zaman sınıflarda masmavi bakan gözleriyle Ata'mız, hayallerine kavuşmuş olmanın kıvılcımlarını yansıtacaktır çocuklarına

Biz öğretmeniz, eğitmeniz; heykeltıraş, belki de çiftçiyiz

Şekil veriyoruz, tohum ekiyoruz, biçiyoruz

Ne mutlu ki bizlere böylesine kutsal bir vazifenin içinde yıllarımızı harcıyoruz

Hayalleri hayallerimiz, umutları umutlarımız, sevinçleri sevinçlerimiz

Haydi hep birlikte koşalım çağdaş, uygar bir yaşama

Sevgiyle büyütelim, o küçücük dünyaların sevgisiz kalıp da savrulmalarına izin vermeyelim

Korkmasınlar bizden

Sadece sevgimizi kaybetmekten korkmanın verdiği azimle çalışsınlar, kanıtlasınlar bize, kendilerini

Pencerelerini açsınlar, büyüklerinin kocaman ama, sevgisiz kalmış bahçelerine

Yüreklerinden sevgilerini avuçlasınlar, savursunlar dünyaya

Bağırsınlar: "Bizi duyun, görün, gelin dünyamıza

Arkadaş olun bizimle

"

Ezbere dayalı, robotlaşmış bir öğretim sisteminin yaygınlaşmasına izin vermeyelim

Biliyoruz ki, bize gerekli olan beyin yapısı, bu sistem içinde değil

Tıpkı küçük Rakibe gibi kendi yeteneğini küçük yaşta keşfetmiş nesillere ihtiyacımız var

Ne istediğini bilen, kararlı, azimli ama asla ezberci olmayan, bunun yerine değişik çözüm yolları bulmak için sürekli beynini çalıştıran, dürüstlüğü kendisine felsefe edinmiş nesiller yetiştirelim

Bir mum gibi yandıkça etrafımızı aydınlatalım ama, asla erimeyelim

Yüzlerce, binlerce "biz" yetiştirelim

Yetiştirelim ki, çağdaş eğitim sisteminin hedeflediği insan modelleriyle yeşersin ülkemiz

Çağdaş, uygar, sevgi dolu bir Türkiye dileğiyle

Meral KARAYİĞİT
Kabaağaç İlköğretim Okulu Öğretmeni
Fethiye/MUĞLA

ÖĞRETMENLER
Bilgisizlikten çorak ve çatlayan topraklara dönen nesilleri, başyapıt durumuna getirenler

Tükeninceye kadar yanan bir mum gibi etrafını aytınlatanlar

Kültürü oluşturarak zekâyı, hayali, duyguyu işleyenler, şekil verenler

Mevlâna'nın,Yunus'un sevgi bahçelerinden inciler; Itri'nin bestelerinden Veysel'den güller deren hisler

Karlı çizmelerle, karlı ovalardan yemyeşil vadilere yürüyen; köylerin, kentlerin aydınlığı olan kardelen çiçekleri

Neye baksak, nereye baksak insan mimarı öğretmenleri görürüz

Öğretmenler özgürlüğün yağmuru, geleceğin alın çizgisi, suda göz halkalarıdır, fırtına öncesi

Bir fırtına ki hemen ardından güneş doğar

Sevginin bilginin güneşi, bulutsuz masmavi dünyalara sıcacık bir bahar kokusu yayar

Büyük düşünceleri, hedefleri ve küçücük yürekleri kıpır kıpır çarpan çalı kuşlarının konduğu duygu bahçelerini sarraf inceliğince işleyen; Eflâtun'un Tanrı'ya en yakın olarak değerlendirdiği yüce sanatçı; Fatih'in ordularının hız ve kuvvet aldığı güç; Yahya Kemal'in yedi tepeli şehrinin Boğaziçi gerdanlığınca eşsiz mimarı

"Ey Türk Gençliği! Birinci görevin Türk bağımsızlığını, Türk Cumhuriyetini sonsuza dek korumak ve savunmaktır

" diyen çatık kaşlarda, çakmak gözlerde, Meriç'ten Aras'a, Kızılırmak'tan Asi'ye akan ve kefensiz yatan bir şehittir öğretmen

Yurdun hiç ölmeyen, hiç sönmeyen ocağıdır

Keban'dan, Karakaya'dan, Atatürk'ten; Harran'a, Çukurova'ya, Konya'ya fışkıran bir umut efsanesidir

Yeniden filizlenen Ata'sından dönmeyen şehit çocuğudur

Samsun'da, Erzurum'da, Sivas'ta; Sakarya'da, İzmir'de, Ankara'da

Bütün ulusun bağrından doğan bağımsızlık ateşidir

Mustafa Kemaller, Kubilaylar, Dünyanın bütün çiçekleri ile kimseciklerin yetişemediği gecenin kör karanlığında, küflü bir istasyonun küflü raylarının kenarında buz gibi, küflü kurşunlara kor gibi, konar gibi

Apansız, çaresiz hedef olan terör savarlar

Ve daha nice adsız kahramanlar, öğretmenler

Hiç düşündünüz mü?Düşünmeyi bilmek bir sanat ise düşünmeyi öğretmek acaba nedir? Ya,"Düşünüyorum, öyleyse varım

" sözünün arkasındaki gizli ışıltı

?!İnsan öz yapısı en büyük gücünü düşünceden alır:Bilimin hayatta en gerçek ol gösterici olduğu düşüncesinden

İnsanın doğuştan var olan yetenekleri, çağdaş eğitimle pekiştirilmezse, orada burada, gelişigüzel, sağa sola saçak atan bitkilere benzer

İşte eğitim her şeyden önce doğayı, yaşamı tamamlar; güzelleştirir

Öğretmenler de kültürü oluşturan insanı yetiştirmekle sanatı sonsuzluğa taşırlar

Ulusların geleceği, genç kuşakların iyi yetiştirilmesine bağlıdır

Eğitimin temel taşı yalnız ve yalnız öğretmenlerdir

İnsan öz yapısı en büyük gücünü düşünceden alır: Bilimin hayatta en gerçek yol gösterici olduğu düşüncesinden

Eğitim, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin üzerinde büyük bir titizlikle durdukları en önemli konudur

Eğitim sistemlerini iyi oluşturan ve bunu çağın gereklerine göre yenileyen ülkeler, dünya ulusları arasında önemli bir yer edinirler

Çünkü, ülkelerin gelişmişlik ve saygınlık dereceleri, eğitilmiş insan gücüyle çok yakından ilgilidir

Bu nedenle 2000'li yıllara yaklaşırken öğrencilere lâik ve demokratik bir eğitim ortamı sunmak; onları, özgür ve bilimsel düşünce yapısına sahip, kişilikli, bilinçli bireyler olarak yetiştirmek, öğretmenlerin en öncelikli ve en önemli amacı olmalıdır

Peki öğretmen, Atatürk çizgisinde çağdaş eğitime sonsuz mutlulukla koşarken neler yapmalıdır? Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'na, Atatürk ilke ve inkılâplarına, Anayasa'da anlamını bulan Türk milliyetçiliğine koşulsuz bağlı kalmalı; Türkiye Cumhuriyeti kanunlarını tarafsızlık ve eşitlik ilkelerine bağlı olarak uygulamalı; Türk milletinin ulusal, insanî, manevî, kültürel değerlerini benimseyip, bunları geliştirmek için çalışmalı; insan haklarına, Anayasa'nın temel ilkelerine sevinc-dayanan ulusal, demokratik, lâik, sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyeti'ne karşı görev ve sorumluluklarını bilmeli ve bunları davranış hâlinde göstermeli; bütün görevlerini çağdaş Türk Millî Eğitiminin amaç ve temel ilkelerine uygun olarak yapmalıdır

Ayrıca kendilerine emanet edilen gençleri, Atatürk ilke ve inkılâplarının evrenselliği doğrultusunda yetiştirmenin sorumluluğunu bilmeli, mesleği ile ilgili gelişmeleri çok yakından gözlemlemelidir

Çünkü, öğretmen her zaman ve her yerde, hep ileride, daha ileride olmak zorundadır

Ulusal eğitimde hızla yüksek, çağdaş düzeye çıkacak bir ulusun, kaçınılmaz olan yaşama savaşında da bütün gücünün artacağı bir gerçektir

Bu gücün de öz kaynağı öğretmenlerdir

Ancak, unutmayalım ki, çağdaş uygarlık cephesindeki savaş kazanılmadıkça Kurtuluş Savaşı bitti, sayılamaz

Bunu ulusun uyuşmuş yazgısına karşı çıkarak, akılcı, idealist önderliği ve çağdaş uygarlıklara yönlendiren Atatürk'ün çizgisindeki eğitim anlayışı ile öğretmenler sonuçlandıracaktır

Onlar, sonsuza kadar aydınlatan ulusal irade meş'alesidirler

Hepsinin önünde saygıyla eğiliyor ve diyorum ki: "Atatürk şiirimsin dudağımda, Ay-yıldızımsın iki yanağımda, Esen rüzgârlarımsın bayrağımda, Kutlanası yıllardır, öğretmenler

"Öğretmen, tarlada tohum, elde sanat

Gözlerde ışık, dudaklarda çığlık

Alında ter, yüreklerde sevgi

Öğretmen, umutlara tutunulacak belki de tek dalı

Gelecek günlerin suratı asık karanlıklarına inat; doğacak güneşlerin etrafında pervane-kanat; haydi hepimiz bir türkü tutturalım: "Dağ başını duman ALMAZ artık, Dağ başını duman ALMAZ

Çünkü; MUSTAFA KEMALLER GELİYOR NEHİRLERLE!

"
Erhan BİLGENOĞLU
Bademağacı İlköğretim Okulu Öğretmeni ANTALYA

SENİ NASIL ANLATSAM ÖĞRETMENİM

Biz küçüklere, biz gençlere “Bugünün yarını, yarının umudusunuz

” diyorlar

İşte bu yüzden senden çok şey istiyorum öğretmenim

Senden ilk isteğim nedir diye düşünüyorum

Bir kimya formülü mü, yoksa denklem çözümü mü? Bunları da istiyorum; ama ilk isteğim sevgi öğretmenim

Sevgiyi öğret bana, sevmeyi, sevilmeyi

Bana önce çevremi anlat

Ailemi, arkadaşlarımı, yurdumu anlat

Anlat ki anlayayım ve ben de senin gibi başkalarına ışık tutayım

Tut elimden gezdir beni ülkemde köy köy, bucak bucak

Gezdir ki sadece kitaplardan okuduğumla anlamayayım hayatın tanımını

Güzellikleri anlat bana

Çiçekleri, böcekleri ve hepsinden önemlisi bugünkü güzelliklerin mimarı Atatürk’ü anlat bana

Anlat ki, onun meşalesini elden ele dolaştırayım

Bunları yapabilmem için okumayı, yazmayı öğret bana

Öğrenmek istiyorum öğretmenim, sana güveniyorum, seni seviyorum

Biliyorum ağzından çıkan her gerçeğin sen söyleyince bana daha tatlı geldiğini

Benimle tartışmanı, gerektiğinde yanımda, gerektiğinde karşımda olmanı istiyorum

Sen cahilliğin yiğit savaşçısı, benim sevgi pınarımsın; sensin beni ben yapan

Aslında küçükken hepimiz okulda tanıştık o büyüleyici, gizemli varlık olan öğretmenle, yani seninle

Şaşırdık, belki de sen anne değildin ama anne sıcaklığıyla sardın bizi

Sen baba değildin ama içimizdeki korkularla savaşmamıza yardım ettin

Elimizden tutup yürümemiz için çabaladın

Daha sonra bırakacaksın elimizi, “Artık kendi başınıza yürümelisiniz

” diyeceksin ve öğretmediğin başkalarına koşacaksın

Sen hep sevgiden, barıştan, güzelden yana oldun öğretmenim

Düşünüyorum da bugüne senin izinden nasıl geldiysem, yarına da senin izinden yürüyerek varacağım

Biliyorum ki, ne zaman başım dara girse, bilginin sonsuzluğunda kaybolsam bile elimden tutan yine sen olacaksın ve emin ol ki ben hep senin takipçin olacağım öğretmenim

Gülenay DOĞAN
Ankara Etimesgut Ağa Ceylan İlköğretim Okulu
8 D Sınıfı Öğrencisi

T

EŞEKKÜRLER ÖĞRETMENİM!
(24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ İÇİN BİR KONUŞMA)
Çok Saygıdeğer Öğretmenlerim

Sevgili Arkadaşlarım,
Yeryüzünün bütün uluslarının en başta gelen ortak dileği, "daha mutlu, daha aydınlık bir geleceğe kavuşmak" değil midir? Atatürk, bu evrensel özlemi, Onuncu Yıl Nulku'nda şöyle dile getirmiştir: "Türklüğün unutulmuş büyük medenî vasfı ve büyük medeni kabiliyeti, bundan sonraki inkişafiyle âtinin yüksek medeniyet ufkunda yeni bir güneş gibi doğacaktır

" Ulusların bu büyük amaca ulaşabilmek için bulabildikleri tek yol da "eğitim - öğretim"dir

Devlet, eğitim ve öğretim görevini öğretmenlerine vermiştir

Biz çocukları ve gençleri geleceğe hazırlamak görevini üstlenen, bunun için her türlü özveriyi gösteren bütün öğretmenlerimize en içten, en sıcak teşekkürlerimizi sunarız

Teşekkürler öğretmenim!

Bir ülkenin kalkınması, ancak çok iyi yetiştirilmiş insan gücü ile gerçekleşir; buna, "beyin gücü" diyoruz

Yeryüzünde yüzlerce meslek var: Her meslekle çağ açmış insanlar görev almış

Şöyle bir düşünelim: Bütün bu yetişmiş insanları kim yetiştiriyor? Bütün mesleklerin temeli olan tek meslek hangisidir?

Zihinlerimizi fazla zorlamaya hiç gerek yoktur; çünkü bütün mesleklerin temeli kesinlikle "öğretmenlik"tir; bütün yetişmiş insanları yetiştirenler de ancak ve ancak "öğretmenler"dir

İnsanları yetiştirdiğin, onlara değerli meslek armağan ettiğin, ülkenin geleceğini güvenilir ellere teslim ettiğin için teşekkürler öğretmenim!

Bizi var olduğumuz günden beri yetiştiren ve geleceğe hazırlayan iki insanı asla unutamayız: Birincisi evimizde annemiz, babamızdır; ikincisi de okulumuzda öğretmenlerimizdir

Birinciler bizlere sütünü, sevgisini, emeğini, umudunu verir; ikinciler ise sevgisini, ilgisini, bilgisini, deney birikimini verir

Biz eksiklerimizi onlarla tamamlarız; gün geçtikçe kişiliğimizi bulur; geleceğin büyük insanlarından biri olma yolunda güvenli adımlarla zaman merdivenini tırmanırız

Bize gülüşün kadar sıcacık sevgini; bitmeyen ve hiçbir zaman da bitmeyecek olan ilgini verdiğin için teşekkürler öğretmenim!

Bütün öğretmenler isterler ki, biz çocuklar çok iyi yetişsin

Bir binanın temeli sağlam atılırsa, o bina yüzyıllara meydan okur

Çocuklar ise, ulusun sonsuzluğa ulaşmasında temel yapıtaşlarıdır

Çocuklar öyle ye-tişmelidirler ki, ülkesini, ulusunu hep yaşatsın, hep yüceltsin

Bunu başarabilen öğretmenlerdir ve öğretmenler birer gerçek mimardırlar

Onlara "insan ve insanlık mimarı" demek çok doğru olur

Öğretmenler taşın, tuğlanın, harcın yerine bilgiyi, beceriyi, yeteneği, çocuğun özündeki cevheri koyar; binasını bunlarla yapar

En büyük, en gerçek bir mimar olduğun için sana teşekkürler öğretmenim!

Cehalet batağının yılmaz savaşçıları da yine öğretmenlerdir

Görmüyor muyuz sanıyorsunuz? Yurdun en uç köşelerine bütün devlet görevlilerinin içinde ilk giden, ilk ışığı, ilk aydınlığı götüren; amansız cehalete karşı ilk kurtuluş bayrağını açan, o bayrağı yurdun her köşesinde onurla dalgalandıran öğretmenler değil midir? Bugün eğer gerçek bilgi aydınlığında yaşıyorsak, çağın uygarlığını yakalamaya çalışıyorsak, bu onuru ancak öğretmenlerimize borçluyuz

Biz çocukları ve sevgili yurdumuzu çağın aydınlığıyla aydınlatma savaşı verdiğin için teşekkürler sevgili öğretmenim!

Atatürk, bizim ilk öğretmenimizdir

Atatürk, öğretmenlere en gerçek değeri ve önemi veren insandır

Öğretmenler için elinden geleni yapmıştır

Kara tahtanın başına ilk önce Atatürk geçtiği için Atatürk'e "BAŞ ÖĞRETMEN" denmiştir

Atatürk, öğretmenlere bu kadar çok güvendiği için, biz çocukları öğretmenlerin sevecen ellerine teslim etmiştir

Onlara, "Öğretmenler! yeni nesil sizin eseriniz olacaktır!" buyruğunu vermiştir

Biz, gerçek anlamda öğretmenlerimizin sonsuzluğa ulaşan birer eseriyiz

Bizim çok çalışkan olmamızı, kendimizi çağdaş bilgilerle çok iyi yetiştirmemizi, uygarlık bayrağını onurla dalgalandırmamızı bekleyen öğretmenlerimize ancak ve ancak sevgi, saygı ve gönül borcumuz var

Buna yaraşır davranışları gösterebildiğimiz öiçüde öğretmenlerimize layık olacağımızı asla unutmamalıyız

Nerede olursa olsun saygımızı göstermekte kusurlu davranmamalıyız

Bizi insan içinde insan gibi yetiştirdiğin için binlerce, yüzbinlerce teşekkürler sana öğretmenim!
Alp Tekin GENÇTÜRK